Σύμφωνα με τη σουηδική και φιλανδική παράδοση είναι η ώρα που ο λύκος παραμονεύει έξω από την πόρτα. Μεταξύ της νύχτας και της αυγής κάπου 3-4 τα χαράματα , είναι οι ώρα που πεθαίνουν και γεννιούνται οι περισσότεροι άνθρωποι.
Για όσους κοιμούνται , είναι η ώρα που τα όνειρα γίνονται εφιάλτες και για όσους μένουν άγρυπνοι, είναι η στιγμή που νιώθουν ένα απόκοσμο φόβο και το μόνο που ακούν είναι ο ήχος της καρδιάς τους. Όσοι πάλι μένουν ξύπνιοι ,αλλά έχουν παρέα, είναι η ώρα των μεγάλων εξομολογήσεων.
Γράφω όλα αυτά επηρεασμένος βαθύτατα και εντυπωσιασμένος από την ταινία του Ιγκμαρ Μπεργκμαν «Vargtimmen» που στα σουηδικά σημαίνει η ώρα του λύκου.
Πρωταγωνιστούν: Μαξ φον Σίντοφ, Λιβ Ούλμαν, Ίνγκριντ Τούλιν .
Ένας ζωγράφος κυριεύεται από τους δαίμονες και τα πλάσματα της φαντασίας του, χάνοντας ολοένα την επαφή του με την πραγματικότητα.
Ένα καταπληκτικό ψυχολογικό θρίλερ έτσι όπως μόνο ο Μπέργκμαν ξέρει να σκηνοθετεί.