IANNIS XENAKIS

Τον Ξενάκη τον γνώρισα μέσα από το γενικότερο ψάξιμο για τη ‘σύγχρονη μουσική’ που ξεκίνησε με το Γιάννη Χρήστου. Γεννήθηκε στη Βράιλα της Ρουμανίας το 1922 και πέθανε στο Παρίσι το 2001. Κατά τη συμμετοχή του στα Δεκεμβριανά τραυματίστηκε σοβαρά από θραύσμα αγγλικής οβίδας, με αποτέλεσμα να χάσει το αριστερό του μάτι και να παραμορφωθεί η αριστερή πλευρά του προσώπου του Ο Ξενάκης ήταν αρχιτέκτονας μαθηματικός. Ανάπτυξε πρωτοποριακές μουσικές μεθόδους όπου συσχέτιζε μαθηματικά μοντέλα , αρχιτεκτονική , θερμοδυναμική και μέσα από αυτά συνέθετε μουσική. Προσπάθησε, δηλαδή, να εφαρμόσει στη μουσική τους φυσικούς νόμους που διέπουν διάφορα φαινόμενα, όπως π.χ. το θρόισμα των φύλλων ενός δέντρου, την οχλοβοή μιας διαδήλωσης, κ.ά., δημιουργώντας μια μουσική «ηχητικών μαζών», «συμπάντων» ή «γαλαξιών». Σε ένα από τα πιο πρωτοποριακά του έργα στα «Πιθοπρακτά» εφάρμοσε νόμους της θερμοδυναμικής που περιγράφουν τη συμπεριφορά ενός αερίου κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, αντιστοιχώντας παραμέτρους της μουσικής με τη συμπεριφορά των μορίων ενός αερίου. Στα «Πολύτοπα» η μουσική συνδυαζόταν με οπτικά ερεθίσματα σε συγκεκριμένους, ειδικά διαμορφωμένους χώρους. Για το σκοπό αυτό επιστρατεύονταν τόσο ο ήχος, με ηχεία κατάλληλα τοποθετημένα σε διάφορα σημεία, όσο και το φως, με προβολείς που κατεύθυναν το φως πάνω στο συγκεντρωμένο πλήθος.