Τα ποιήματά του διακρίνονται για τη διαλεκτική που αναπτύσουν με τον έρωτα και το θάνατο. Ο Καγιάμ μας δίδαξε πως ο σωστός άνθρωπος δεν πρέπει να παραδεχτεί τον παραμικρό περιορισμό και την παραμικρή στεναχώρια περιμένοντας κέρδος ή ανταμοιβή είτε από τους ανθρώπους , είτε από το Θεό.
Όταν θελήσει η μοίρα μου τον κόσμο αυτό ν' αφήσω
και κάθε ελπίδα για ζωή απ' την καρδιά μου σβήσω
μια κούπα από τη στάχτη μου να φτιάξετε συντρόφοι
σαν θα γεμίζει με κρασί ίσως να ξαναζήσω.
Γιόρταζε πάντα κι άδικα ποτέ σου μη λυπάσαι
του δίκιου το παράδειγμα μες τ' άδικα εσύ να σαι
αφού μια μέρα στο μηδέν ο κόσμος θα τελειώσει
πες από πριν πως πέθανες και λευτερος πια θα 'σαι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου