Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΣΤΟ ΒΑΛΑΝΕΙΟ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

Κυριακή 10-10-2010 οργανώθηκε εξόρμηση στην ορεινή Κέρκυρα. Ο φίλος Ιάκωβος ανέλαβε να μας ξεναγήσει σε περίεργα μονοπάτια στο Βαλανειό Κέρκυρας. Η φύση της Κέρκυρας είναι καταπληκτική , όπως και οι άνθρωποι των χωριών της. Πανέμορφή , μυστική γιατί θέλει να την ανακαλύψεις , αναγεννησιακή και ομορφισμένη με ωραίους θρύλους.

«Της Μούλας το πήδημα» περιοχή του Βαλανειού όπου όπως λέει ο μύθος η βασίλισσα καβάλα στη μούλα (μουλάρι) της αποφάσισε να γκρεμιστεί όταν είδε από ψηλά τους πειρατές να κάνουν απόβαση στο νησί. Ένας μύθος μέσα από τους αιώνες καλά κρυμμένος μέσα στα μυστικά καταπράσινα μονοπάτια του νησιού. Οι Κυριακές του χειμώνα θα γεμίζουν υπέροχα με ωραίες ορεινές διαδρομές και αγαπημένες μορφές και θα κλείνουν πάντα με τσίπουρο!

Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΣΤΗ ΠΗΛΙΔΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

Συνεχίζοντας τις παρατηρήσεις σκέφτηκα να ασχοληθώ λιγάκι με τον αστερισμό του Αετού . Πρώτα λοιπόν ξεκινώ με τον Σ 2497 έναν όμορφο διπλό αστέρι και συνεχίζω με τον Σ 2628 επίσης διπλό. Εδώ στον Αετό υπάρχει και ένα ωραίο αστέρι άνθρακα ο V Aql το οποίο το βρίσκω εύκολα και θαυμάζω το κόκκινό του χρώμα. Εκεί κοντά βρίσκεται και το NGC 6751 γνωστό και ως Glowing Eye το οποίο είναι αρκετά δυσδιάκριτο ακόμα και με φίλτρο UHC. Στην ουρά του αετού βρίσκεται το Μ11 ένα ωραίο ανοικτό σμήνος όπου ξαποσταίνω για λίγο. Προσπαθώ να εντοπίσω το πλανητικό NGC 6778 στα 13 mag το οποίο με δυσκολεύει αρκετά και μόλις το εντοπίζω αναφωνώ « Βρήκα το πλανητικό άρα υπάρχω» . Ωραίο δισκάκι ! Σειρά έχει το NGC 6803 στα 11 mag που βρίσκεται στο μέσο του δεξιού φτερού του Αετού. Συμπίπτει ακριβώς με ένα αστέρα οπότε είναι δύσκολο να εντοπιστεί. Μόνο μετά τη προσθήκη φίλτρου διαγράφεται η νέφωση γύρω από το άστρο. Αρκετά κοντά και στα δεξιά του παραπάνω πλανητικού είναι το NGC 6804 στα 12 mag σχετικά εύκολο. Φεύγοντας από τον Αετό σταματώ εκεί κοντά να θαυμάσω το Μ 26 που βρίσκεται μέσα στον αστερισμό της Ασπίδας.

Αποφασίζω να μεταβώ στη Λύρα που βρίσκεται σε καλό-υποφερτό ύψος για τον αυχένα μου. Ξεκινώ με τα τετραπλά και εύκολα ε lyr , Σ 2470 , Σ2474, σειρά έχει το σφαιρωτό σμήνος Μ 56 και τρώω απίστευτο χρόνο για να εντοπίσω το NGC 6791 ένα αρχαίο ανοικτό οπού δίπλα του υπάρχει και ένα αστέρι άνθρακα τα οποία βρίσκονται λίγο πιο κάτω απ’ το θ της Λύρας. Με αποζημιώνει και με το παραπάνω ο T lyr ίσως το πιο κόκκινο αστέρι άνθρακα στον ουρανό. Προσπαθώ τον γαλαξία ngc 6703 που βρίσκεται ανάμεσα στη Λύρα και το κεφάλι του Δράκοντα κι έχω ως αστέρι αναφοράς το 13 lyr. Αρχικά δε νομίζεις πώς αυτό που βλέπεις είναι γαλαξίας αλλά μια σειρά αστεριών. Το πιο φωτεινό απ αυτά είναι ο γαλαξίας στα 11,5 mag .Η υγρασία κάνει την εμφάνισή της μαζί με τη σελήνη. Γρήγορο πέρασμα από Ταύρο στο Μ1 και μετά στα ανοικτά NGC 1817 και 1807 , που αποτελούν μικρογραφία του διπλού σμήνους του Περσέα . Όλα πια είναι μούσκεμα από την υγρασία . Κλείνω όπως κάθε χειμωνιάτικη βραδιά με τι άλλο ….Μ 42 για επιδόρπιο και λίγο Σελήνη. Μια 6ωρη παρατήρηση που τα είχε όλα.

Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010


CARBON STARS

Το καλοκαίρι του 2009 σε μια συνάντηση ερασιτεχνών αστρονόμων παρατηρούσα μια φίλη η οποία προσπαθούσε να εντοπίσει κάτι στον ουρανό. Μετά από λίγο μου είπε πώς το βρήκε και με κάλεσε να δω μέσα από τον προσοφθάλμιο του τηλεσκοπίου της. Στην αρχή δεν είδα τίποτα το ιδιαίτερο αλλά σιγά σιγά άρχισε να αποκαλύπτεται στα μάτια μου ένα κατακόκκινο αστεράκι. Ήταν ένα αστέρι άνθρακα.

Αυτά τα αντικείμενα είναι από τους λίγους στόχους στον ουρανό όπου μπορείς να παρατηρήσεις χρώμα. Άρχισα λοιπόν να «ψάχνομαι» με τα συγκεκριμένα αστέρια και έμαθα τα εξής: Τα αστέρια άνθρακα είναι κόκκινοι γίγαντες ή υπεργίγαντες κοντά στο τέλος της ζωής τους.

Τα αστέρια ως γνωστόν αποτελούνται από υδρογόνο και εξαιτίας της μεγάλης μάζας τους αναπτύσσονται τεράστιες βαρυτικές δυνάμεις. Κάτω από αυτή την αφόρητη πίεση αρχίζει η πυρηνική σύντηξη. Το υδρογόνο καίγεται και παράγει ήλιο. Το αστέρι μας μεγαλώνει και κοκκινίζει και χαρακτηρίζεται πλέον ως υπογίγαντας. Στη συνέχεια καίει το ήλιο και από τη καύση του παράγεται άνθρακας .Το αστέρι μας έχει διογκωθεί και έχει γίνει ένας ερυθρός υπεργίγαντας. Όμως το άστρο λόγω των τεράστιων ρυθμών κατανάλωσης ενέργειας δεν έχει πια πολύ χρόνο ζωής…Η θερμοκρασία του είναι αρκετά χαμηλή. Στον ήλιο για παράδειγμα η θερμοκρασία επιφάνειας είναι γύρω στους 6000 βαθμούς κελσίου ενώ σε ένα αστέρι άνθρακα η επιφανειακή θερμοκρασία είναι γύρω στις 2500 βαθμούς κελσίου. Γνωστά αστέρια άνθρακα είναι το S του Κηφέα , το M Κηφέα γνωστό και ως Garnet Star , το ΤΤ του Kύκνου , το Wz της Κασσιόπης , το Vx της Ανδρομέδας και πολλά άλλα.

Τώρα αν υποθέσουμε ότι ο άνθρακας αποτελεί απαραίτητο συστατικό των οργανικών ενώσεων από τις οποίες αποτελείται ο άνθρωπος καταλαβαίνετε όλοι που έχει παραχθεί το απαραίτητο αυτό συστατικό…. Είμαστε όλοι παιδιά των αστεριών , όπου τα στοιχεία απ’ τα οποία είναι φτιαγμένο το σώμα μας φτιάχτηκαν μέσα στα αστέρια κάτω από υπερβολικές πιέσεις και θερμοκρασίες. Οπότε παρατηρώντας ένα carbon star βλέπει κανείς τη πηγή των στοιχείων απ’ την οποία θα φτιαχτούν ζώα , φυτά αλλά και όντα που με τη σειρά τους θα προβληματίζονται , θα σκέπτονται , θα έχουν πάθη , θα ερωτεύονται. Συνεπώς λιγάκι σεβασμός στα αστέρια άνθρακα. Κάτι μαγειρεύεται εκεί…